Atty Hammer heeft samen met haar man Henk Sibusiso opgestart in 2000. Regelmatig gaat ze nog een kijkje nemen in Tanzania. Ze wil graag op de hoogte blijven van de ontwikkelingen daar en zo houdt ze een goed contact met de mensen die zich daar dagelijks inzetten voor de kinderen met een beperking. In dit interview vertelt Atty wat meer over Sibusiso.
Wat heeft je tijdens je laatste bezoek aan Sibusiso het meest verrast?
Het is ruim twee en een half geleden dat ik bij Sibusiso was. Het was nog niet eerder voorgekomen dat ik er zo lang niet geweest was. Het is me vooral opgevallen dat het Sibusisopersoneel met veel creativiteit en enthousiasme het programma fantastisch vorm gegeven heeft ondanks de beperkingen van Covid. Er zijn zelfs een aantal nieuwe initiatieven uitgewerkt. Zo worden er thema informatiedagen georganiseerd op het Sibusiso terrein. Bijvoorbeeld een 'Down Syndroom dag' en een 'Autisme dag'. Er is een avondprogramma voor de moeders die met hun kind in het centrum verblijven.
In Tanzania hebben jullie te maken met een heel andere cultuur. Hoe hebben jullie die andere cultuur ingepast in het Sibusiso project?
Een moeilijke vraag om kort te beantwoorden. In Tanzania is de familie groter dan alleen het eigen gezin. Het is heel normaal dat een tante, een oma of een ouder kind uit het gezin voor de jongere kinderen zorgt. Het is daarom niet altijd de moeder die met het gehandicapte kind in het Sibusiso programma wordt opgenomen.
Is de samenwerking met de Tanzaniaanse overheid veranderd de afgelopen jaren en is er perspectief dat er vanuit de Tanzaniaanse overheid meer steun komt voor Sibusiso?
We zijn 20 jaar geleden begonnen met Sibusiso. Inmiddels hebben we bekendheid gekregen en is de overheid ook wel geïnteresseerd in de manier waarop Sibusiso werkt. Financiële steun vanuit de overheid is nog niet te verwachten voor kinderen met een verstandelijke beperking. De basisgezondheidszorg en het gewone onderwijs moeten nog veel verbeteren.
Hoe ziet het weekprogramma voor een gezin er uit op Sibusiso?
Er zijn twee groepen die op Sibusiso verblijven. De ene groep bestaat uit jonge kinderen, samen met hun moeder (of andere verzorger) en de andere groep bestaat uit tieners.
Beide groepen hebben hun eigen programma en binnen de groepen zijn er individuele verschillen.
Op maandagmorgen komen alle kinderen naar het Sibusiso Centrum. In de ochtend wordt er dan geëvalueerd hoe het in het weekend thuis is gegaan.
Gedurende de week, zijn er verschillende activiteiten. Voor de kleine kinderen, en hun moeder, is het veelal therapie, sociale omgang lessen, lessen over voeding en hygiëne, counseling enzovoort. Elke middag wordt er gezamenlijk geluncht, en elke avond hebben ze per huisje hun avondeten. Er is een avondprogramma voor de moeders/verzorgers van de kinderen.
Het programma voor de kinderen in de 6 maanden groep is per dag verschillend. Er wordt per kind een individueel plan gemaakt voor de periode dat ze intern zijn. Onderdelen van het programma zijn: klassikale lessen voor rekenen en taal, buiten activiteiten, zoals sport en spel, eigen hygiëne lessen, lessen voor het werken op een boerderij, enzovoort.
Er komen ook kinderen die niet blijven slapen en dagelijks naar huis gaan. Tussen de middag eet de hele groep samen.
Veel aandacht wordt er aan muziek en dansen besteed. Er is een koortje, misschien het best te vergelijken met de JostiBand.
Voor het sporten zijn er elke vrijdag een voetbal- en een volleybaltraining. kinderen die eerder in het programma hebben mee gedaan komen hier voor naar het centrum.
Vrijdagmiddag gaan alle kinderen weer naar huis voor het weekend.
Wat voor mensen werken er op het Sibusiso project? Zijn dat leerkrachten, gezondheidswerkers of maatschappelijk werkers?
Er werken leerkrachten, therapeuten en maatschappelijk werkers bij Sibusiso.
Daarnaast zijn er 24 uur 5 dagen in de week 'huismoeders' aanwezig.
En natuurlijk het ondersteunend personeel; chauffeurs, koks, schoonmakers timmermannen die de hulpmiddelen zoals speciale stoeltjes en looprekjes op maat maken en administratief personeel. In totaal werken er 65 mensen bij Sibusiso.
Veel NGO-organisaties investeren in scholen of ziekenhuizen. Of er komt een waterput. Daarna kiest de organisatie weer voor een ander project. Sibusiso doet dat anders: investeren in mensen. Waarom geeft dat een beter perspectief voor de mensen waar je het voor doet?
Met de bouw van een school of een ziekenhuis zijn niet veel mensen geholpen als er niet goed les gegeven kan worden of er geen medisch personeel is en geen medicijnen. Het hele Sibusiso programma is gericht op kennisoverdracht in de breedste zin van het woord. Niet alleen aan de kinderen en hun familie maar aan de hele gemeenschap zo willen we de acceptatie van mensen met een beperking bevorderen.
Pasen is het feest van het nieuwe leven. Hoe sluit Sibusiso aan bij het Paasgeloof?
Deze vraag zou eigenlijk gesteld moeten worden aan de familie van de kinderen.
Al veel kinderen hebben een totaal ander leven gekregen dankzij Sibusiso. Om een sprekend voorbeeld te noemen. Een zeer ernstig meervoudig gehandicapt kind dat te groot wordt om op de rug te dragen, kan de moeder haar kind alleen maar op de grond in de hut laten liggen. Wanneer dat kind heeft leren zitten in een speciaal op maat gemaakt stoeltje verandert het leven van zowel het kind als de moeder totaal. In plaats van de hele dag in een donkere hut te liggen kan het in een stoeltje voor de hut zitten en contact maken met andere kinderen.
Van het donker in het licht, van liggen naar zitten. Als dat geen nieuw leven is. Opstanding!