3 / 20
Regioblad -
3
Hebben we een hopeloos jaar achter de
rug?
Wat heeft de paddenstoel bij dit artikel te
maken met hoop?Wat heeft deze paddenstoel
te maken met kerstmis?
Dat zijn goeie vragen. Voor ik er op in
zal gaan wil ik even met u terugkijken op
het afgelopen jaar. Je hoort steeds meer
om je heen dat het slecht gaat met de
wereld. Zoveel vluchtelingen die huis en
haard moeten verlaten. Ontheemden die in
sommige landen ook niet welkom zijn. Ook
in Nederland is een groep die deze mensen
liever zien gaan dan komen. Vaak met kreten
als: “ze breken onze sociale zekerheden af ”;
maar mensen die dit uitroepen, zijn zelf niet
gauw bereid om voor de sociale zekerheden
op te komen. Ze laten zichzelf allerlei sociale
zekerheden afnemen door de terreur van het
neoliberalisme.
We zien de kloof tussen arm en rijk
verder toenemen. We zijn vergeten hoe
onze oudste generatie voor deze rechten
heeft gevochten. En de werkgevers zijn
vergeten dat een fatsoenlijk loon en goede
arbeidsomstandigheden opstand kunnen
voorkomen. We zagen het afgelopen jaar
ook weer de rampzalige gevolgen van de
klimaatverandering. We zagen het afgelopen
jaar hoe onze burgerrechten weer verder
werden afgebroken ten faveure van de
bestrijding van het terrorisme. Ik hoorde
zelfs het afgelopen jaar iemand zeggen, dat
ze al deze ellende zag als tekenen van de
eindtijd: “Zo kunnen we niet doorgaan,
God zal snel orde op zaken stellen”. Je kunt
je afvragen of de wereld die ik hier schets de
enige wereld is, waarin we in 2016 leefden.
Het zou dan een wereld zijn zonder hoop.
In welke andere wereld leefden we dan
ook?
We leven ook in een wereld waarin mensen
kleine stapjes zetten om een halt toe te roepen
aan de klimaatverandering: zonnepanelen op
het dak, minder de auto gebruiken. Daarmee
zullen zij alleen de klimaatverandering niet
kunnen stoppen, maar ze bieden ons wel
hoop dat er iets te veranderen valt.
We leven in een wereld waarin het de meeste
mensen bij al hun activiteiten niet gaat om
geld te verdienen. Het meeste van wat we
doen, doen we gratis, omdat we anderen
daarmee van dienst willen zijn; omdat we
een ander blij willen maken. Denk aan de
duizenden mensen die de vluchtelingen in
Nederland wilden helpen. Denk aan de
duizenden mantelzorgers die voor een partner
of dierbare dagelijks zorgen. Denk aan al die
mensen die na terroristische aanslagen toch
weer gewoon elkaars gezelschap opzoeken
op de Parijse terrasjes. Of iemand die een
oudere helpt met oversteken of het dragen
van de boodschappen.
Al die mensen zijn tekens van hoop. Denk
aan de vrijwilligers bij een sportclub.
Denk aan de vele vrijwilligers in onze
geloofsgemeenschap. Door hun manier van
in het leven staan, laten ze zien dat we hoop
op een toekomst mogen hebben. Dit is niet
de wereld die in de media vaak naar voren
komt. Het is wel de wereld waarin wij ons
thuis voelen.
De betekenis van kerstmis voor de wereld.
In onze Joods-Christelijke traditie hebben
we een prachtig verhaal dat die hoop gaande
houdt. De hoop op een betere wereld.
Het kerstverhaal. Een verhaal over vrede.
Een verhaal over sociale gerechtigheid. Een
verhaal waarin aan mensen recht wordt
gedaan. Het lijkt zo’n eenvoudig verhaal van
een kind in een kribbe, een os en een ezel,
een vader en een moeder, wat herders en een
trio wijzen. En elk jaar opnieuw vertelt het
kerstverhaal ons dat er hoop is op een nieuwe
wereld. Het kerstverhaal zet ons aan om de
wereld in beweging te brengen. Te maken tot
een plek waar ieder gerespecteerd wordt; en
zolang die betere wereld er niet is, kan het
kerstverhaal ons gaande houden.
En hoe zit het met die paddenstoel?
Wel, strakjes in januari verdwijnen de
kerststallen weer naar zolder. Dan worden
de kerstbomen verbrand. De slingers,
de beeldjes, de ballen, de piek…..ze zijn
weer voor een hele tijd aan ons zicht
onttrokken. Maar dat betekent niet dat we
de kerstgedachte ook weer voor een jaar
op zolder parkeren. Dat we de hoop van
kerstmis niet in 2017 met ons meedragen.
Zo is het ook met de paddenstoel. Maar een
korte tijd is de paddenstoel zichtbaar in het
bos. Een paddenstoel is een echte blikvanger
in het bos, net zoals de kerstboom of de
kerststal in onze huiskamer. En als je na
een paar weken de rode vliegenzwam nog
eens wilt bekijken, kom je waarschijnlijk te
laat. Maar onder de grond is nog een heel
netwerk aanwezig. De paddenstoelen en
de schimmels groeien rustig voort. Zo mag
het ook zijn met onze hoop: laat die maar
groeien in 2017.
Ik wens u fijne kerstdagen,
pastor Niek van Waterschoot
KERSTMIS HOUDT ONZE HOOP VAST
Pastoraal verhaal:
Kerstmis houdt onze hoop vast.
en we en hopeloos jaar chter de ug?
Wat heeft de paddenstoel bij dit artikel te maken met hoop? Wat heeft deze
paddenstoel te maken met kerstmis?
Dat zijn goeie vragen. Voor ik er o in zal gaan wil ik even met u terugkijken op het
afgelopen jaar. Je hoort steeds meer om je heen dat het slecht gaat met de
wereld. Zoveel vluchtelingen die huis en haard moeten verlaten. Ontheemden die
in sommige landen ook niet welkom zijn. Ook in Nederland is een groep die deze
mensen liever zien gaan dan komen. Vaak met kreten als: “ze breken onze sociale
zekerheden af”; maar mensen die dit uitroepen, zijn zelf niet gauw bereid om voor
de sociale zekerheden op te komen. Ze laten zichzelf allerlei sociale zekerheden
afnemen door de terreur van het neoliberalisme.
We zien de kloof tussen arm en rijk verder toenemen. We zijn vergeten hoe onze
oudste generatie voor deze rechten heeft gevochten. En de werkgevers zijn
vergeten dat een fatsoenlijk loon en goede arbeidsomstandigheden opstand kunnen
voorkomen. We zagen het afgelopen jaar ook weer de rampzalige gevolgen van de
Pastoraal verhaal:
Kerstmis houdt onze hoop vast.
Hebben we een hopeloos jaar achter de rug?
Wat heeft de paddenstoel bij dit artikel te maken met hoop? Wat heeft deze
paddenstoel te maken met kerstmis?
Dat zijn goei vragen. Voor ik er op in zal gaan wil ik even met u terugkijken op het
afgelopen jaar. Je hoort steeds meer om je heen dat het slecht gaat met de
wereld. Zoveel vluchtelingen die huis en haard moeten verlaten. Ontheemden die
in sommige landen ook niet welkom zijn. Ook in Nederland is een groep die deze
mens n liever zien gaan dan komen. V ak m t kreten als: “ze breken onze sociale
erheden af”; maar mensen die dit uitroepen, zijn zelf niet gauw bereid om voor
de sociale zekerheden op te komen. Ze laten zichzelf allerlei sociale zekerheden
afnemen door de terreur van het neoliberalisme.
We zien de kloof tussen arm en rijk verder toenemen. We zijn vergeten hoe onze
oudste generatie voor deze rechten heeft gevochten. En de werkgevers zijn
rgeten dat een fatsoenlijk loon e goede arbeidsomstandighed opstand kunnen
voorkomen. We zagen het afgelopen jaar ook weer de rampzalige gevolgen van de
klimaatverandering. We zagen het afgelopen jaar hoe onze burgerrechten weer
verder werden afgebroken ten faveure van de bestrijding van het terrorisme. Ik
hoorde zelfs het afgelopen jaar iemand zeggen, dat ze al deze ellende zag als
tekenen van de eindtijd: “Zo kunnen we niet doorgaan, God zal snel orde op zaken
stellen”. Je kunt je afvragen of de wereld die ik hier schets de enige ereld is,
waarin we in 2016 leefden. Het zou dan een wereld zijn zonder hoop.
In welke andere wereld leefden we dan ook?
We leven ook in een wereld waarin mensen kleine stapjes zetten om een halt toe
te roepen aan de klimaatverandering: zonnepanelen op het dak, minder de auto
gebruiken. Daarmee zullen zij alleen de klimaatverand ri g niet kunnen stoppen,
maar ze bieden ons wel hoop dat er iets te verandere valt.
We leven in een wereld waarin het de meeste mensen bij al hun activiteiten niet
gaat om geld te verdienen. Het meeste van wat we doen, doen we gratis, omdat
w nder n daarmee van dienst willen zijn; omdat we een ander blij willen maken.
Denk aan de duizenden mensen die de vluchtelingen in Nederland wilden helpen.
Denk aan de duizenden mantelzorgers die voor een partner of dierbare dagelijks
z rgen. Denk aan al die m nsen na terrorist sch aa slagen toch weer gewoon
elkaar gezelschap opzoeken op de Parijse terrasjes. Of iemand die een ouder
helpt met oversteken of het dragen van de boodschappen.
Al die mensen zijn tekens van hoop. Denk aan de vrijwilligers bij een sportclub.
Denk aan de vele vrijwilligers in onze geloofsgemeenschap. Door hun manier van in
het leven staan, laten ze zien dat we hoop op een toekomst mogen hebben. Dit is
niet de wereld die in de media vaak naar voren komt. Het is wel de wereld waarin
wij ons thuis voelen.
De bet kenis van kerstmis voor de wereld.
In onze Joods-Christelijke tr ditie hebben we een prachtig verhaal dat die hoop
gaande houdt. De hoop op een betere wereld. Het kerstverhaal. Een verhaal over
vrede. Een verhaal over sociale gerechtigheid. Een verhaal waarin aan mensen
recht wordt gedaan. Het lijkt zo’n eenvoudig verhaal van een kind in een kribbe,
een os en een ezel, een vader en een moeder, wat herders en een trio wijzen. En
elk jaar op ieuw vert lt het kerstverhaal o s d t r hoop is op een
Het kerstverhaal zet ons aan om de wer l in beweging te brengen
een plek waar ieder gerespecteerd wordt; en zolang die betere we
kan het kerstv rhaal ons gaande houden.
En hoe zit het m t die paddenstoel?
Wel, strakjes in januari verdwijnen de kerststallen weer naar zolde
de kerstbomen verbrand. De slingers, de beeldjes, de ballen, de pi
weer voor een hele tijd aan ons zicht onttrokken. Maar dat beteke
kerstgedachte ook weer voor een jaar op zolder parkeren. Dat we
kerstmis niet in 2017 met ons me dr gen.
Zo is het ook met de paddenstoel. Maar een korte tijd is de padden
in het bos. Een paddenstoel is een echte blikvanger in het bos, net