Previous Page  3 / 20 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 3 / 20 Next Page
Page Background

Regioblad -

3

Ongetwijfeld ziet u dat ook nog, de pracht

van het Zeeuws-Vlaamse landschap. Zeker

in het volle voorjaar, in de opgang naar de

zomer, wanneer de zon met regelmaat over

het landschap, over onze huizen en over ons

allen mag stralen, is dit land aan alle kanten

een lust voor het oog. Rijden van Oost naar

West en weer terug, en nog weer eens, zoals

ik dat veelvuldig doe, dat is absoluut geen

last.

Ons landje is, zoals we zelf zo graag zeggen,

'een landje apart'. Veel te weinig gekend door

de 'rest' van Nederland, die hier meestal niet

of maar heel af en toe komt. Een stukje

Nederland met een rijke geschiedenis. Een

geschiedenis die volop terug te vinden is

in het landschap en haar bewoners. Een

geschiedenis die door oorlogen en conflicten

getekend is. Een geschiedenis die steeds

weer andere groepen mensen heeft binnen

gebracht en zo onze bevolking heeft doen

worden tot wat het op dit moment is.

Prima toch. Zo leven we met

elkaar.

De laatste tijd is

de wereld groter

geworden.

We

weten wereldwijd

alles, in ieder

geval toch heel erg

veel, van elkaar.

Oorlog en strijd,

haat en geweld,

maar ook rijkdom

en voorspoed, het

wordt van elkaar geweten.

Mensen trekken naar Europa,

naar ons land. Met grote inspanning.

Met gevaar voor eigen leven. Soms zelfs het

leven latend. Heel velen komen naar Europa.

Hoe moet het allemaal? We weten het niet.

Wij, die denken alles te weten, we weten het

gewoon niet.

Nieuwe mensen in onze omgeving, gekomen

van ver, zonder huis of haard, soms met

vreselijke herinneringen, soms als gezin

incompleet, soms helemaal alleen, zijn er

opeens. En niet alleen bij ons, maar overal in

Nederland, in Europa. Alleen in Duitsland al

meer dan 1.000.000. Er is opeens van alles te

doen en te regelen. En overal is er tegenstand

en weerstand. Natuurlijk, maar toch niet

hier, niet bij ons, want....

Onlangs hoorde ik zeggen wat me in het hart

raakte. Zo vanzelfsprekend. We kunnen van

alles doen en geven. Dat is allemaal mooi.

Maar we gaan altijd weer terug naar ons eigen

huis, ons eigen gezin, onze eigen omgeving.

Waar de nieuwe mensen in onze omgeving

behoefte aan hebben,

echt naar snakken, dat

is de vriendschap.

Natuurlijk, dacht

ik toen, zo

simpel is het.

Het gewone,

vanzelfsprekende

contact.

De

gewone dingen van

het leven hier en met

ons kunnen doen. Niet

alleen maar vluchtig contact

hebben maar ook bouwen aan solide

verbinding en vriendschap.

Natuurlijk kun je dat niet forceren.

Vriendschap kun je nooit forceren. Maar ik

hoop dat u de nuance die ik probeer binnen

te brengen kunt 'pakken'.

Hoe ieder van ons en wij samen met al

de nieuwe mensen in onze omgeving om

kunnen gaan is echt een hele uitdaging.

En ook hoe we met en over hen praten. En

hoe dichtbij elkaar we kunnen komen. Het

is allemaal niet gemakkelijk. Maar door de

liefde voorop te stellen en vanuit de liefde

te leven kunnen we een heel eind komen.

En met elkaar samenlevend schrijven wij nu

dat stukje van een nieuwe periode in onze

geschiedenis. En die geschiedenis vertellen ze

dan weer over 50 jaar in ons 'landje apart'.

Niets nieuws onder de zon.

Pastoor Wiel Wiertz

Op zondag 17 juli wordt om 10.30 uur in

het park achter ’t Meulengat te Sluiskil de

zevende parkdienst gehouden. In de kerken

te Philippine, Terneuzen en Zuiddorpe is er

die zondag geen viering.

Andere locatie voor de parkdienst bij regen

Dit jaar bleek dat ’t Meulengat op 17 juli

wel het park beschikbaar kan stellen, maar

niet de grote zaal. Er wordt dan verbouwd.

Wat doen we dan als het regent en niet

buiten kunnen vieren en picknicken? In

dat geval mogen we gebruik maken van

de Protestantse kerk in de Louisastraat.

De protestantse gemeente Philippine - Sas

van Gent - Sluiskil zou daar op 17 juli zelf

een dienst houden, maar de kerkenraad

heeft haar rooster gewijzigd omwille van de

parochie. We zijn daar erg dankbaar voor!

Een koffer vol geluk

De schoolvakantie is op 17 juli nabij.

Voor reizigers en thuisblijvers staat bij

de parkdienst iets toepasselijks klaar: een

koffer vol geluk. Want geluk is soms ver

weg. De parkdienst stopt alvast in de

koffer:

-een mooie dienst van Woord &

Communie, voor jong en oud, met een

beetje geluk buiten

-muziek, van Muziekvereniging Sluiskil,

mogelijk dit jaar met De Volharding uit

Zaamslag

-zang, van het koor ‘Sas Chante’ en van

iedereen die wil zingen

-een picknick.

Praktische informatie

De parkdienst begint om 10.30 uur in het

park achter ’t Meulengat te Sluiskil. De

muziekvereniging speelt daar vanaf 10.15

uur. Na de dienst is er in het park een

picknick. Voor koffie, thee en limonade

wordt gezorgd. Brood en dergelijke graag

zelf meenemen. In ‘’t Meulengat’ zijn

toiletten. Voor zitplaatsen wordt gezorgd.

Bij regen: de parkdienst wordt in de

Protestantse kerk gehouden, Louisastraat

43, Sluiskil, op dezelfde tijd. Na de dienst

is de picknick in De Ark, de zaal die

verbonden is met de kerk. Ook daar wordt

gezorgd voor koffie, thee en limonade en

zijn alle nodige voorzieningen.

Iedereen, jong en oud en waar ook vandaan:

hartelijk welkom bij de parkdienst!

Kindernevendienst Parochiekern Zuidwest

Parkdienst

Beste mensen,