12 / 16
12
- Regioblad
Parochiekern zuid-oost
Secretaris, Aendijkestraat 28, 4571 TD Axel T. 0115-563102 E.
pkczuidoost@eparochie.nlOp zondag 17 jan. j.l. zijn tijdens de
zondagsviering in de Parochiekerk van de
Kern Zuid Oost vele leden van het Gemengd
Koor Westdorpe in het zonnetje gezet.
Het koor wat in 1968 werd opgericht als
dameskoor, met voornaamste taak het
opluisteren van kerkdiensten bij huwelijken
en uitvaarten.
In 1977 is het koor uitgebreid
met een aantal heren., en vanaf die tijd
verleende ze ook medewerking tijdens de
weekendvieringen in de kerk van Westdorpe.
Na de herindeling van onze parochie zingt
het koor nog regelmatig in Zuiddorpe,
daarnaast ook in ´t Verlaet
en Ziekenhuis.
Na vele jaren vond het bestuur het nu een
gepast moment om de vele jubilarissen eens
extra in het zonnetje te plaatsen, niet met een
onderscheiding van de Gregorius vereniging
maar met een speciaal beeldje waaruit de
dank voor hun vele werk tot uitdrukking
komt.
De jubilarissen zijn:
- 40 jaar - Ria Dierickx-Kamoen, Toos de
Hulsters en Ivon de Smet-vd Abeele
- 35 jaar - Carl de Hulsters, Jose Coppieters-
de Vliegher, Pleuni Keijzer-Bezemer,
Walter Lammens en elly de Smet-Laurijs
- 30 jaar - Lea De Leander-Heijblom en
Roger de Bock
- 25 jaar - Willy Hemelsoet
- 20 jaar - Freddy Dierickx
- Roger de Bock 30 j.lid was lid van ons
koor waarvan vele jaren dirigent, maar
Roger was meer dan 70 jaar zanger in een
Kerkkoor binnen Westdorpe
Het bestuur van het Gemengd Koor ontving
hierbij alle medewerking van het bestuur van
de Elisabethparochie.
De beeldjes
zijn uitgereikt door Mevr. C.
Goense, voorzitter Parochiekerncomm. Zuid
Oost
Of eigenlijk wàs een tuin, want de tijd kan
soms onverbiddelijk zijn. De tuin was groot
en mooi en vol verhalen.
Lang geleden was hij aangelegd achter de
pastorie en de kerk in de Walstraat. Er
was een kleuterschooltje naast het huis en
als het tijd was voor de kinderen om naar
binnen te gaan werd de bel geluid die naast
de achterdeur van de pastorie hing. Ook
werden er processies gelopen door de tuin.
In het overwegend protestante Axel was
het niet toegestaan om dat
door de straten
te doen en velen herinneren zich nog die
plechtige ommegangen tussen het groen.
De tuin was goed en geduldig. De wind
waaide er door de vele bomen en de
seizoenen kwamen en gingen. Het schooltje
verdween en de processies stopten. Al die
jaren werd de tuin onderhouden door
trouwe parochianen. Uiteindelijk verhuisde
de laatste pastoor uit de pastorie en het huis
vulde zich met kinderstemmen door de
gezinnen die er kwamen wonen.
De tuin werd een plek waar feesten werden
gevierd, er kwamen schommels in de bomen
en met Pasen werden er eieren verstopt. In
de winter stonden er sneeuwmannen in het
bevroren gras. Er was vreugde en verdriet en
de tuin zag het allemaal aan. Mooi, groot
en vredig.
En toen kwam er een einde aan. Ten
behoeve van een nieuw aan te leggen weg
werden bijna alle bomen omgezaagd. Er
was lawaai en drukte en de vogels vlogen
geschrokken alle kanten op. De mensen
bleven staan, vol van gedachten en de
bomen lagen neer, met uitgestrekte takken.
Geveld.
En juist in die tijd werden op een
steenworp afstand in het museum beelden
naar binnen gedragen. Prachtige beelden
die ooit allemaal bomen waren geweest.
Gemaakt door Omer Gielliet uit Breskens.
De beelden vertelden verhalen die ook in
de pastorie hadden
geklonken en in de kerk
die ook al geen kerk meer was door die
onverbiddelijkheid van de tijd.
En het was alsof de bomen op de herfstige
bodem het voelden en de wind hun wens
door de straten blies om ook een beetje op
die manier te kunnen blijven voortbestaan.
Om niet helemaal vergeten te worden.
De mensen van het museum en de mensen
van de weg vingen dat op en bedachten hoe
mooi het zou zijn als Omer van een van de
bomen ook een beeld kon maken. Zodat
er voor altijd iets overblijft van die tuin die
groot en mooi was en vol verhalen. En dat
zo'n beeld dan misschien terug kan komen
op die plek. Zodat de mensen er bij kunnen
blijven stilstaan, met hun eigen gedachten.
Zodat er vogels op kunnen zitten.
Zodat er weer een cirkel rond is in het
wonder dat leven heet.
Meta de Cocq
iN axel is eeN tuiN...
De tuin van de pastorie werd in een ver
verleden zelfs gebruikt voor processies
veel
JuBilaRisseN BiJ R.k. GemeNGD kOOR WestDORpe