Regioblad september 2021

Regioblad - 3 van de pastores WOORD VAN DANK Beste mensen, voor mij is het niet anders dan voor ieder van u: wanneer we iets te vieren hebben, staan we daar graag even bij stil. Op 20 juli was het dertig jaar geleden dat ik door bisschop Ernst tot priester werd gewijd. Dertig jaar is geen officieel jubileum, maar tegelijkertijd al wel zo’n aantal jaren dat erbij stilstaan wel even mag. En zo geschiedde. Een eucharistieviering van dankbaarheid werd opgedragen in de basiliek. Met prachtige zang en orgelspel. Alles heel goed voorbereid en verzorgd. In aanwezigheid van zo’n honderd gelovigen en met deelname van alle teamleden die op dat moment in Zeeuws-Vlaanderen aanwezig waren. Kortom, dit alles bij elkaar maakt dat het een prachtig geheel mocht zijn. Een prachtige viering in ontspannen sfeer. Vervolgens, na nog even samen op het plein voor de basiliek koffie te hebben gedronken, ben ik naar Kerkrade gereden om ook met mijn moeder bij dit jubileum stil te staan. Ze was deze keer door persoonlijke omstandigheden niet in de gelegenheid naar Hulst te komen. Gelukkig gaat het met haar alweer een heel stuk beter. Wat me verrast heeft, is de enorme hoeveelheid kaarten die ik mocht ontvangen. Er waren veel felicitaties. Ook bloemen en mails mocht ik ontvangen. En via de social media was er hartelijke betrokkenheid op dit jubileum vanuit vele kanten. Even stilstaan bij toch een belangrijk moment in je leven is belangrijk. Dat heb ik weer gemerkt. Priester zijn met alles wat daarbij komt kijken, met alle verantwoordelijkheden die daarmee verbonden zijn, het is beslist niet altijd gemakkelijk. En meer dan eens vraag ook ik me af: doe ik de juiste dingen, doe ik het goed? Natuurlijk hoef ik het niet alleen te doen. Natuurlijk doen we de dingen die gedaan moeten worden met elkaar. En boven alles is het allemaal ook Gods Kerk en mag ik alles in zijn hand leggen, maar toch voel ik dat het soms niet meevalt. Op zo’n jubileumdag lezen en beleven dat er zo velen zijn die blij en biddend om je heen staan, die je dragen in je ambt, dragen als mens, dat doet goed. Dat geeft kracht. Dat geeft moed. Ik ben ongelooflijk dankbaar dat ik mijn leven mag leven op de manier zoals dit mijn weg is geworden. Al dertig jaren dienstbaar aan God, aan mensen en aan de Kerk. Al dertig jaar -zoals iemand het formuleerde- in dienst van dezelfde Werkgever. Hoewel altijd weer anders… Van harte hoop ik dat ik dit dienstwerk nog heel wat jaren kan en mag voortzetten. Nogmaals u allen hartelijk dank voor uw betrokkenheid, voor uw medeleven, voor uw gebed. Samen zijn wij Kerk, in deze, in onze tijd! Met geloof en met plezier! pastoor Wiel Wiertz PASTOOR WIERTZ - 30 JAAR PRIESTER Op dinsdag 20 juli was het 30 jaar geleden dat pastoor Wiertz door Mgr. Ernst tot priester werd gewijd in de parochiekerk van de heilige Quirines te Halsteren. Wiel brak zijn studie bestuurskunde in Leiden af en besloot theologie te gaan studeren. Het werd de UTP in Heerlen. Na zijn studie schreef hij een brief aan bisschop Ernst, hij wilde priester worden in het bisdom van Breda. De bisschop gaf aan ‘samen op weg te willen gaan’. Zo ging Wiel aan de slag als pastoraal werker, werd begin 1991 diaken gewijd, gevolgd door de priesterwijding op 20 juli van dat jaar. Hij werd parochie-vicaris van de parochies in de regio Halsteren en werd op 1 januari 2001 pastoor van de Michaëlparochie in Breda en Teteringen. Daar kwamen later Breda Noord en Haagse Beemden bij, gevolgd door de functie van deken. Door bisschop Muskens werd Wiel benoemd in het kapittel van het bisdom en tot vice-rector van de priester- en diakenopleiding Bovendonk. Bisschop Van den Hende voegde de dekenaten samen tot vicariaten en vroeg Wiel om vicaris te worden van het vicariaat Breda. Verschillende functies vervulde Wiel in en voor het bisdom. Op vraag van bisschop Liesen kwam Wiel naar Zeeuws-Vlaanderen. Zondag 7 december 2014 werd hij geïnstalleerd als pastoor voor de drie Zeeuws-Vlaamse parochies. De drie parochies hebben dinsdag 20 juli aandacht besteed aan dit jubileum. In de H. Willibrordusbasiliek in Hulst, ‘de schoonste kerk van Nederland’ zoals pastor en teamleider Frans van Geyt aangaf in zijn welkomstwoord, was er een eucharistieviering voor alle parochianen. Door de nog geldende corona-maatregelen mochten slecht honderd genodigden de viering bijwonen. Maar het was een mooie viering waar de jubilaris zelf voorging met medewerking van de leden van het pastoraal team.